தமிழன்

கவிப்பேரரசு வைரமுத்துவின் நான் ரசித்த கவிதைகளில் ஒன்று

எரிக்கத் தெரிந்த நெருப்பு

கிழக்கே தீர்ந்தது வழக்கு -

இரண்டாய்க் கிழிந்து விடிந்தது கிழக்கு -

அட உழைத்த பிறகும் நிரம்ப வில்லையே

உழவன் வீட்டு உழக்கு.

கட்டி இருப்பது கந்தை -

அதுவும் ஒட்டி இருப்பது விந்தை -

இதைத் தட்டிக் கேட்கும்

தைரிய மில்லை மானுட மா இது? மந்தை.

கரும்பும் இங்கே இருக்கும் -

விலை கண்ணீர்போலக் கரிக்கும் -

இங்கே வருஷத் துக்கொரு திவசம்

மாதிரி பொங்கல் வைப்பது வழக்கம்.

வேர்வை வருமே அதைத்தான் -

நிஜ விதையாய் பூமியில் விதைத்தான் -

புது ஆர்வத் தோடவன் விளைத்த

பயிரை அறுத்தவனோ ஒரு சைத்தான்.

என்ன உழுதவன் நிலமை? -

அவனோ இறகை விற்கும் பறவை -

போடா புண்ணியம் என்ன பாவம் என்ன

பூவை விற்பவள் விதவை.

பொங்கி எழட்டும் நெருப்பு -

அந்த நெருப்புக் கென்ன பொறுப்பு? -

அட இங்கே தோழா

இனிமேல் வேண்டும்

எரிக்கத் தெரிந்த நெருப்பு.